Ya HakK!
ŞİFA HATUN
Şifâ
Hatun radıyallahu anhâ, Rasûlullah sallallahu aleyhi vesellem
efendimizin dünyaya teşrifleri sırasında hizmetiyle tanınan bir
hanımefendi... Hazreti Âmine annemize ebelik yapan bir hizmet eri...
Rasûlû’nün nûr bedenlerini yeryüzünde ilk olarak görme şerefine eren
bir bahtiyar hanım... Abdurrahman İbni Avf (r.a)’ın annesi..
O Mekke’de doğdu. Babası Avf İbni Abd İbni el-Haris’dir. Annesi, Selmâ binti Âmir’dir.
O,
Resûl-i Ekrem (s.a) efendimizin dünyaya geldiği gece Hazret-i Âmine
annemizin yanında kaldı. İki Cihan Güneşi efendimizin nuruyla ilk defa
o tanıştı. Efendimizin dünyaya teşriflerini ilk olarak o gördü.
Hârikulâde yaşanan hallere bizzat şâhit oldu.
Şifâ Hatun akıllı,
zeki ve firaset sahibi bir hanımdı. O gecede yaşanan hâdiselerin
manâsız, boş olmadığını anlamıştı. Doğacak çocuğun büyük ve değerli bir
insan olacağı, insanlığın kurtuluşuna vesile olacağı kanaati kalbine
kesin olarak yerleşmişti.
Bu beklentiler içinde günlerini
geçirmekteydi. Yeni doğan bu çocuğun hayatını izlemeye başlamıştı.
Çocukluk ve gençlik devresinde onun hiç yalan konuştuğu görülmemişti.
Ondaki dürüstlük herkesin hayran kaldığı ve ittifakla kabul ettiği bir
güzellikti. Putlara tapan Mekke halkı bile ona herkesten fazla
güveniyor ve kıymetli eşyalarını emânet edebiliyorlardı. Toplumun
itimadını kazanmıştı. Halk ona henüz yirmi yaşlarında iken
“Muhammedü’l-Emîn” diye isim vermişti.
Zaman ilerledikçe halkın
sevgisini kazanan o canlar cânı kırk yaşına ulaşınca, Cenâb-ı Hakk’ın
seçtiği bir kul oldu. Risâlet vazifesi verildi. İnsanlığın beklediği
son peygamber oldu. Son kitap Kur’ân-ı Kerîm ona nâzil olmaya başladı.
Cebrâil aleyhisselam ona geldi.
İslâm güneşi Mekke’de doğmuştu.
Gönüller birer birer aydınlanmaya başlamıştı. Şifa Hatun da
beklentilerinde yanılmamıştı. Son Peygamberin çıktığı ve yeni dinin
geldiğini duyar duymaz İslâm’ın nûruna koştu. Hiç vakit kaybetmeden
gizlice Rasûlullah (s.a) efendimiz’in huzuruna varıp teslim oldu. Ona
biat etti. Kelime-i şehadet getirerek İslâm’la şereflendi.
Şifa
(r. anhâ) samimi bir müslüman olarak Resûl-i Ekrem (s.a) efendimize
İslâm’ı tebliğde destek oldu. Çocuklarını da Efendimizin huzuruna
getirerek müslüman olmalarını sağladı.
Şifa Hatun (r. anhâ) hak ve hakikate âşık bir gönle sahibti. Hayatının sonuna kadar Rasûlüne yapmış olduğu biate sâdık kaldı. Çocuklarının eğitimine önem verdi. Müslüman olarak yaşayabilmeleri için gayret etti.
Şifa
Hatun, Avf İbni Abdi Avf ile evlenmişti. Bu evlilikten dört çocuğu
olmuştu. Çocuklarının hepsini güzel yetiştirmişti. Terbiyelerini
herkesin gıbta edeceği şekilde vermişti. Oğlu Abdurrahman İbni Avf
(r.a) İslâm’ın nûruna ilk kavuşan gençlerden ve Cennetle müjdelenen
meşhur on sahâbiden biri olmuştu.
Rasûlü yolunda malını, canını fedâ eden yiğitler arasına katılmıştı.
Bedir’den itibaren bütün savaşlarda bulundu. Şifa Hatun’un diğer oğlu
Evsed’dir. İki tane de kız evlâdı vardı. Onların adı da Atike ve Emânet
idi. Hepsi çocuk yaşlarında müslüman olmuşlardı. Anneleri Şifâ Hatun
(r. anhâ) ile birlikte İslâm’a hizmet etmişlerdir.
Şifâ Hatun
(r. anhâ) muhacir olmuştu. İnancını daha iyi yaşayabilmek için doğup
büyüdüğü Mekke’den çıkıp gitmek zorunda kaldı. Oğulları Abdurrahman ve
Esved ile birlikte Medine’ye hicret etti. Ömrünün sonuna kadar bu güzel
peygamber şehrinde yaşadı. İslâmî kardeşlik içerisinde Hakk’a hizmet
ile vakitlerini geçirdi. Nihayet fânî ömrünü tamamlayıp ecel şerbetini
içerek âhirete irtihal etti.
Oğlu Abdurrahman İbni Avf (r.a)
anneciğinin vefatından sonra ona nasıl hizmet edebileceğini düşündü.
Onun adına bir köle azâd etmek istedi. Bu konuda Fahr-i Kâinat (s.a)
efendimize danışmak üzere huzuruna geldi ve:
“ – Yâ Rasûlallah! Annem adına bir köle azâd edebilir miyim?” diye sordu.
İki Cihan Güneşi Efendimizin de:
“ – Evet, âzâd edebilirsin.” buyurdu.
Abdurrahman
İbni Avf (r.a) bu cevaba pek sevindi ve bir köle âzâd ederek, annesine
hizmet etme arzûsunu yerine getirdi. Annesinin ruhunu kabrinde şâd
eyledi.
Rabbımız cümlemizi Şifâ Hatun annemizin şefaatlerine nâil eylesin. Amin.
Mustafa ERİŞ
Şifâ
Hatun radıyallahu anhâ, Rasûlullah sallallahu aleyhi vesellem
efendimizin dünyaya teşrifleri sırasında hizmetiyle tanınan bir
hanımefendi... Hazreti Âmine annemize ebelik yapan bir hizmet eri...
Rasûlû’nün nûr bedenlerini yeryüzünde ilk olarak görme şerefine eren
bir bahtiyar hanım... Abdurrahman İbni Avf (r.a)’ın annesi..
O Mekke’de doğdu. Babası Avf İbni Abd İbni el-Haris’dir. Annesi, Selmâ binti Âmir’dir.
O,
Resûl-i Ekrem (s.a) efendimizin dünyaya geldiği gece Hazret-i Âmine
annemizin yanında kaldı. İki Cihan Güneşi efendimizin nuruyla ilk defa
o tanıştı. Efendimizin dünyaya teşriflerini ilk olarak o gördü.
Hârikulâde yaşanan hallere bizzat şâhit oldu.
Şifâ Hatun akıllı,
zeki ve firaset sahibi bir hanımdı. O gecede yaşanan hâdiselerin
manâsız, boş olmadığını anlamıştı. Doğacak çocuğun büyük ve değerli bir
insan olacağı, insanlığın kurtuluşuna vesile olacağı kanaati kalbine
kesin olarak yerleşmişti.
Bu beklentiler içinde günlerini
geçirmekteydi. Yeni doğan bu çocuğun hayatını izlemeye başlamıştı.
Çocukluk ve gençlik devresinde onun hiç yalan konuştuğu görülmemişti.
Ondaki dürüstlük herkesin hayran kaldığı ve ittifakla kabul ettiği bir
güzellikti. Putlara tapan Mekke halkı bile ona herkesten fazla
güveniyor ve kıymetli eşyalarını emânet edebiliyorlardı. Toplumun
itimadını kazanmıştı. Halk ona henüz yirmi yaşlarında iken
“Muhammedü’l-Emîn” diye isim vermişti.
Zaman ilerledikçe halkın
sevgisini kazanan o canlar cânı kırk yaşına ulaşınca, Cenâb-ı Hakk’ın
seçtiği bir kul oldu. Risâlet vazifesi verildi. İnsanlığın beklediği
son peygamber oldu. Son kitap Kur’ân-ı Kerîm ona nâzil olmaya başladı.
Cebrâil aleyhisselam ona geldi.
İslâm güneşi Mekke’de doğmuştu.
Gönüller birer birer aydınlanmaya başlamıştı. Şifa Hatun da
beklentilerinde yanılmamıştı. Son Peygamberin çıktığı ve yeni dinin
geldiğini duyar duymaz İslâm’ın nûruna koştu. Hiç vakit kaybetmeden
gizlice Rasûlullah (s.a) efendimiz’in huzuruna varıp teslim oldu. Ona
biat etti. Kelime-i şehadet getirerek İslâm’la şereflendi.
Şifa
(r. anhâ) samimi bir müslüman olarak Resûl-i Ekrem (s.a) efendimize
İslâm’ı tebliğde destek oldu. Çocuklarını da Efendimizin huzuruna
getirerek müslüman olmalarını sağladı.
Şifa Hatun (r. anhâ) hak ve hakikate âşık bir gönle sahibti. Hayatının sonuna kadar
Rasûlüne yapmış olduğu biate sâdık kaldı. Çocuklarının eğitimine önem verdi. Müslüman olarak yaşayabilmeleri için gayret etti.Şifa
Hatun, Avf İbni Abdi Avf ile evlenmişti. Bu evlilikten dört çocuğu
olmuştu. Çocuklarının hepsini güzel yetiştirmişti. Terbiyelerini
herkesin gıbta edeceği şekilde vermişti. Oğlu Abdurrahman İbni Avf
(r.a) İslâm’ın nûruna ilk kavuşan gençlerden ve Cennetle müjdelenen
meşhur on sahâbiden biri olmuştu.
Rasûlü yolunda malını, canını fedâ eden yiğitler arasına katılmıştı.
Bedir’den itibaren bütün savaşlarda bulundu. Şifa Hatun’un diğer oğlu
Evsed’dir. İki tane de kız evlâdı vardı. Onların adı da Atike ve Emânet
idi. Hepsi çocuk yaşlarında müslüman olmuşlardı. Anneleri Şifâ Hatun
(r. anhâ) ile birlikte İslâm’a hizmet etmişlerdir.
Şifâ Hatun
(r. anhâ) muhacir olmuştu. İnancını daha iyi yaşayabilmek için doğup
büyüdüğü Mekke’den çıkıp gitmek zorunda kaldı. Oğulları Abdurrahman ve
Esved ile birlikte Medine’ye hicret etti. Ömrünün sonuna kadar bu güzel
peygamber şehrinde yaşadı. İslâmî kardeşlik içerisinde Hakk’a hizmet
ile vakitlerini geçirdi. Nihayet fânî ömrünü tamamlayıp ecel şerbetini
içerek âhirete irtihal etti.
Oğlu Abdurrahman İbni Avf (r.a)
anneciğinin vefatından sonra ona nasıl hizmet edebileceğini düşündü.
Onun adına bir köle azâd etmek istedi. Bu konuda Fahr-i Kâinat (s.a)
efendimize danışmak üzere huzuruna geldi ve:
“ – Yâ Rasûlallah! Annem adına bir köle azâd edebilir miyim?” diye sordu.
İki Cihan Güneşi Efendimizin de:
“ – Evet, âzâd edebilirsin.” buyurdu.
Abdurrahman
İbni Avf (r.a) bu cevaba pek sevindi ve bir köle âzâd ederek, annesine
hizmet etme arzûsunu yerine getirdi. Annesinin ruhunu kabrinde şâd
eyledi.
Rabbımız cümlemizi Şifâ Hatun annemizin şefaatlerine nâil eylesin. Amin.
Mustafa ERİŞ
