Bu sureye Âl-i İmran adının verilmesinin sebebi, bu surede Hz. İsa'nın annesi olan Hz. Meryem'in babası İmran ailesinin kıssasının ve annesi tarafından ibadet için adanan Hz. Meryem'in hazırlanmasının, Yüce ALLAH(c.c.)'ın mihrapta ona rızkı müsahhar kılıp çağdaşı olan kadınların arasından onu seçip üstün kılmasının ve mucizeler sahibi Hz. İsa'yı doğuracağı müjdesinin ona verilmesi kıssasının yer almış olmasıdır.[1]
Âl-i İmran ve Bakara suresine "ez-Zehraveyn" (iki aydınlık ve ışık saçıcı) adının verilmesi ise her iki surenin, okuyucularını taşıdıkları nurlar yani anlamlar vasıtasıyla hakka ileten, ışık saçan, aydınlatan sureler olmalarından dolayıdır. Ya da bu iki sureyi okuyan kimseye kıyamet gününde tam bir nurun verileceğinden yahut her ikisinin de ALLAH(c.c.)ü Tealâ'nın ism-i azamini ihtiva etmek gibi ortak bir özelliğe sahip olmalarından dolayı bu isim verilmiştir. Ebu Davud, İbni Mace ve başkalarının Yezid kızı Esma'dan rivayet ettiklerine göre
Resulullah (Selamun Aleyküm) şöyle buyurmuştur: "ALLAH(c.c.)'ın ism-i azamı şu iki ayet-i kerimededir: "İlahınız tek bir ilâhtır. Ondan başka hiç bir ilâh yoktur. O Rahman'dır, Rahîm'dir." (Bakara, 2/163); "ALLAH(c.c.) O'dur ki O'ndan başka ilâh yoktur, Hayy'dır, Kayyûm'dur." (Âl-i İmran, 3/2) [2].
[1] Yine bu sureye ez-Zehrâ, el-Em'an, el-Kenz, el-Muğiye, el-Mücâdile, Sûretu'l-lstiğfâr ve et-Tayyibe gibi isimler de verilmiştir (el-Bahru'l-Muhît, 11/373).
[2] Vehbe Zuhayli, et-Tefsirü’l-Münir, Risale Yayınları: 2/130-131.
alıntıdır
Âl-i İmran ve Bakara suresine "ez-Zehraveyn" (iki aydınlık ve ışık saçıcı) adının verilmesi ise her iki surenin, okuyucularını taşıdıkları nurlar yani anlamlar vasıtasıyla hakka ileten, ışık saçan, aydınlatan sureler olmalarından dolayıdır. Ya da bu iki sureyi okuyan kimseye kıyamet gününde tam bir nurun verileceğinden yahut her ikisinin de ALLAH(c.c.)ü Tealâ'nın ism-i azamini ihtiva etmek gibi ortak bir özelliğe sahip olmalarından dolayı bu isim verilmiştir. Ebu Davud, İbni Mace ve başkalarının Yezid kızı Esma'dan rivayet ettiklerine göre
Resulullah (Selamun Aleyküm) şöyle buyurmuştur: "ALLAH(c.c.)'ın ism-i azamı şu iki ayet-i kerimededir: "İlahınız tek bir ilâhtır. Ondan başka hiç bir ilâh yoktur. O Rahman'dır, Rahîm'dir." (Bakara, 2/163); "ALLAH(c.c.) O'dur ki O'ndan başka ilâh yoktur, Hayy'dır, Kayyûm'dur." (Âl-i İmran, 3/2) [2].
[1] Yine bu sureye ez-Zehrâ, el-Em'an, el-Kenz, el-Muğiye, el-Mücâdile, Sûretu'l-lstiğfâr ve et-Tayyibe gibi isimler de verilmiştir (el-Bahru'l-Muhît, 11/373).
[2] Vehbe Zuhayli, et-Tefsirü’l-Münir, Risale Yayınları: 2/130-131.
alıntıdır