Ya HakK!
Hala asiksin sen...Ama sadece sarkilarda...
Ask nedir diye sordular bana, hic dusunmeden koydum ismini yerine, yazip yuregimin elleriyle...
Senli anlamlar yukledim sevda sarkilarinin her sozcugune, her hecesine. Haykirislara donustuler, icimde bir yerlerde...
SirilsIklam bir ozlemdi gozlerimden akan...
Damla damla bir umitle icimde oyalanan...
Dokunmanin coskusuyla, tasti bosaldi birden...
Saklanamaz bir caglayisla,
kurtuldu esaretten...
Umutlarim terketmislerdi beni coktan oysa. Mutululuklarsa uzaktilar bana, bir o kadar da ulasilmaz...
Yalnizlik bir yagmur misali yagiyordu ruhuma hic durmaksizin. Zincirleyip yuregimi, hapsetmistim ben de issizligima kendimi.
Ta ki ellerin dokununcaya kadar ellerime...
Atip yuregimdeki zinciri bir kenara, actim butun kapilarimi sana..
Susturup aklimdan gecen butun dusunceleri, kulak verdim icimdeki cigliklara...
Evet, sendin beklenen,
Evet, sendin istenen,
EksIkligi gozlenen,
Yoklugunda ozlenen...
Bir yanim hep eksik hep yarimdi yoklugunda...
Neyi ozledigimi, neyi bekledigimi bile bilmiyordum. Neyi aradigimi, neyi istedigimi bile fark etmiyordum...
Yollarim vardi benim.. Onumu gormeden, bilmeden nereye varacagini, gittigim...
Bazen hizla kostugum, bazen yavas adimlarla yurudugum. Yollarin sonu karanlikti, sen cikmadan once yollarima...
Asabiydim ondandi,
Hep mutsuzdum ondandi,
Yillar yili saklandim, gozyasiyla kutlandim...
Bulutlarin arkasina gizlenmis gunes misali, korkuyordum sevdaya gostermekten kendimi.
Butun karanliklarimi cikarip aydinliga, gunesim olup dogdun dunyama...
Susuz kalip kururken ruhum bir toprak gibi, yagmurum oldun, yagdirdin sevdani uzerime...
Cumlelerimin gizli kalmis ozneleri, "sen" li oldular, "biz"li oldular...
Umutsuzluklara ait tum gozyaslarimi silip, mutluluga dair damlalar doktum gozlerimden...
Gidisin de cok ani oldu ya,
Gelisin gibi...
Isin dogrusu;
Varligina alismaktan daha zor oldu,
Yokluguna alismak...
Alistim mi bilmiyorum,
Ama mecbur oldugumu biliyorum...
Bosver...
Coskusuda cok guzeldi varliginin,
Yoklugunun acisi da, hic fena degil hani...
Seni gormedigim zamanlarda, hani hic dokunmadigim gunlerde, hani bakislarin degmediginde bile gozlerime, bir an dahi dusunmedim cikarip atmayi icimden. Senli kelimelerim cigliga donustugunde, kayboldugunda yoklugunun karanliginda, sen duymadiginda bile vazgecmedim sana seslenmekten. Duslere, hayallere sarilip, gunlerce gecelerce avundum onlarla. Sensizlikte de sevmeyi ogrendim seni.. Hasretini de sevdim.. Seninle herseyi sevdigim gibi.. Varliginin heyecani gibi sahip ciktim, benimsedim yoklugunun acilarina da...
Guldureni de, aglatani da, sevincler yasatani da, huzunlere bogani da...
Sana dair, sevdana dair ne varsa, benimdi onlar da...
Soranlara neden boyleyim,
Bilmedigimi soyledim...
Yalandi bu,
Sensizlikti keyifsizlik sebebim...
Gelisinle eksIk parcam bir anda tamamlandi...
Sende gordum ya o an,
Sevincten nasilda aglandi...
Geldiginde sona erdi tum acitanlar, tum sancitanlar. Ciplak yureginle basip yuregime, dindirdin yaralarimin kanayanlarini.
Dunyama gelmeden once kapaliydi gozlerim, actim gozlerimi, uyandim sevdana.
Hic beklemedigim bir anda, hic ummadigim bir zamanda tuttun yine ellerimden...
Cikmazlara dogru giden adimlarimi, dondurup geriye yurudum sana dogru gelen yollara...
Yarim kalmis bir hikayenin bilmedigim bir satirinda biraktigim sevdani, alip oradan devam ediyorum kelimelerime..
En guzel dunlerim, en inanilasi duslerimdin sen. Simdi en yasanilasi bugunlerim, en umut dolu yarinlarimsin benim...
Evet, sendin beklenen,
Evet, sendin istenen,
EksIkligi gozlenen,
Yoklugunda ozlenen...
Hep "Ask" Olarak Kalacaksin Sen...
Yuregimin Kalemiyle Yazilan, Her Satirimda...
"Alıntı"
