Ya HakK!
Selâm, Cenâb-ı Hakk'ın mukaddes isimlerinden biridir. "Esselâmü aleyküm" tabiri "Sen Cenâb-ı Hakk'ın koruması ve himâyesinde ol." demektir.
İki Müslüman karşılaşınca birinin difterine selâm vermesi bir sünnettir. Diğer müslümanın Buna karşılık vermesi de farzdır.
Allâhü Teâlâ, Nisâ Sûresi'nin 86. âyet-ikerîmesinde "Size bir selâm verildiği vakit ondan daha güzeli ile kelâmı alın veya -aynı İle- karşılık verin. Şüphesiz, Allâhü Teâlâ her şeyin hesabını görendir." buyurmaktadır.
Selâm verirken (aleyküm)den sonraki her kelime İçin on sevap olduğunu Resûlullâh Efendimiz (s.a.v.), Im-rân bin Huseyn'in (r.a.) rivayet ettiği şu hadîs-lşerifinde beyân etmiştir:
"Bir kişi Resûlullâh'ın huzuruna geldi ve "Esaelâmü aleyküm" diyerek selâm verdi. Resûlullâh selâmını aldı. Resûlullâh "on (sevap)" buyurdu. Sonra başka birisi geldi ve "Eeattâmü aleyküm ve rahmetullâh" diyerek selâm verdi ve oturdu. Resûlullâh onun selâmını da aldı ve "Yirmi (sevap)" buyurdu. Sonra başka birisi geldi ve o da "Esselâmü aleyküm ve rahmetullâhi ve bera-kâtüh" diyerek selâm verdi ve oturdu. Resûlullâh onun selâmını da aldı. Resûlullâh (s.a.v.) "Otuz (sevap)" buyurdu."
Sünnet olan, yürüyenin oturana, binekli olanın yaya olana, atlının merkepliye, küçüğün büyüğe, azın çoğa selâm vermesidir, iki kişi karşılaşınca ikisi de selâm vermek için teşebbüste bulunurlar.
Hadîs-i şerîfte önce selâm vermenin faziletiyle alâkalı olarak Resûlullâh (s.a.v.) "İnsanların Allâhü Teâlâ'ya en yakın olanı önce selâm verendir." buyurmuştur,
Selâm alan sesini yükseltmez.
Hulâsa, her kim tarafından olursa olsun verilen selâm, en az misliyle olsun alınmalıdır,
İki Müslüman karşılaşınca birinin difterine selâm vermesi bir sünnettir. Diğer müslümanın Buna karşılık vermesi de farzdır.
Allâhü Teâlâ, Nisâ Sûresi'nin 86. âyet-ikerîmesinde "Size bir selâm verildiği vakit ondan daha güzeli ile kelâmı alın veya -aynı İle- karşılık verin. Şüphesiz, Allâhü Teâlâ her şeyin hesabını görendir." buyurmaktadır.
Selâm verirken (aleyküm)den sonraki her kelime İçin on sevap olduğunu Resûlullâh Efendimiz (s.a.v.), Im-rân bin Huseyn'in (r.a.) rivayet ettiği şu hadîs-lşerifinde beyân etmiştir:
"Bir kişi Resûlullâh'ın huzuruna geldi ve "Esaelâmü aleyküm" diyerek selâm verdi. Resûlullâh selâmını aldı. Resûlullâh "on (sevap)" buyurdu. Sonra başka birisi geldi ve "Eeattâmü aleyküm ve rahmetullâh" diyerek selâm verdi ve oturdu. Resûlullâh onun selâmını da aldı ve "Yirmi (sevap)" buyurdu. Sonra başka birisi geldi ve o da "Esselâmü aleyküm ve rahmetullâhi ve bera-kâtüh" diyerek selâm verdi ve oturdu. Resûlullâh onun selâmını da aldı. Resûlullâh (s.a.v.) "Otuz (sevap)" buyurdu."
Sünnet olan, yürüyenin oturana, binekli olanın yaya olana, atlının merkepliye, küçüğün büyüğe, azın çoğa selâm vermesidir, iki kişi karşılaşınca ikisi de selâm vermek için teşebbüste bulunurlar.
Hadîs-i şerîfte önce selâm vermenin faziletiyle alâkalı olarak Resûlullâh (s.a.v.) "İnsanların Allâhü Teâlâ'ya en yakın olanı önce selâm verendir." buyurmuştur,
Selâm alan sesini yükseltmez.
Hulâsa, her kim tarafından olursa olsun verilen selâm, en az misliyle olsun alınmalıdır,
