Siz hic kendiniz ihtiyac icindeyken baskasina yardim ettiniz mi? Acliktan kivranirken, buldugunuz bir parca ekmegi de sizin gibi ac olanlarla paylastiniz mi? Ya da hic, sirf birine iyilik olsun diye, yolunuzu degistirdiniz mi? Yavaslayip birinin koluna girdiniz mi? Hayat kosumuzda, yalniz kendi kazanmamiz icin cabalamaktan daha onemli seyleri gormemiz gerek. Yavaslamamiz ve yolumuzu degietirmemiz gerekse bile digerlerinin kazanmasina yardim ederek hep birlikte kazanmak gibi
SONUCTA KAYBEDEN YOK AMA KAZANAN COK
Birkac yil once, tumu fiziksel ve zihinsel engelli olan on bir yarismaci, 100 metre kosusu icin, baslama cizgisinde bir araya geldiler. Baslama isareti verildiginde hepsi hareketlendi. Bir hamlede baslayamasalar bileyarisi bitirip kazanmak icin istekliydiler.
Yarisin daha baslarinda, iclerinden biri ayaginin kaymasi sonucu yere dustu ve aglamaya basladi. Digerleri arkadaslarinin aglamasini duymuslardi. Bir an durakladilar, devam etmek ile geri donmek arasinda secim yapmaktaydilar.
Sonra hepsi birlikte yonlerini degistirerek, geri donduler. Yerdeki arkadaslarinin yanina geldiklerinde Down sendromlu biri, egilip aglayan cocugun yanagindan optu, ''Bu ona kendini daha iyi hissettirir'' dedi.
Sonra hep birlikte kol kola girdiler ve bitis cizgisine dogru hep beraber yuruduler. Cizgiye vardiklarinda herkes kazanmis oluyordu. Ilk kez bir yarismada bu kadar birinci bulunuyordu.
Stadyumdaki herkes, ayakta onlari dakikalrca alkisladilar..........
SONUCTA KAYBEDEN YOK AMA KAZANAN COK
Birkac yil once, tumu fiziksel ve zihinsel engelli olan on bir yarismaci, 100 metre kosusu icin, baslama cizgisinde bir araya geldiler. Baslama isareti verildiginde hepsi hareketlendi. Bir hamlede baslayamasalar bileyarisi bitirip kazanmak icin istekliydiler.
Yarisin daha baslarinda, iclerinden biri ayaginin kaymasi sonucu yere dustu ve aglamaya basladi. Digerleri arkadaslarinin aglamasini duymuslardi. Bir an durakladilar, devam etmek ile geri donmek arasinda secim yapmaktaydilar.
Sonra hepsi birlikte yonlerini degistirerek, geri donduler. Yerdeki arkadaslarinin yanina geldiklerinde Down sendromlu biri, egilip aglayan cocugun yanagindan optu, ''Bu ona kendini daha iyi hissettirir'' dedi.
Sonra hep birlikte kol kola girdiler ve bitis cizgisine dogru hep beraber yuruduler. Cizgiye vardiklarinda herkes kazanmis oluyordu. Ilk kez bir yarismada bu kadar birinci bulunuyordu.
Stadyumdaki herkes, ayakta onlari dakikalrca alkisladilar..........