Mnela'nın Denizi
Would you like to react to this message? Create an account in a few clicks or log in to continue.
Mnela'nın Denizi

Yaradanına sevdalı yürekler...

Dareyn Dergisi 31. Sayı Yayında!
 
 
Allah'ın kahretmediğini görüp şaşırma!
Mühlet verdiğini düşün ve ürper!
 
 

Bağlı değilsiniz. Bağlanın ya da kayıt olun

Zamanı bölüm parçalara."anne" diye diye

2 posters

Aşağa gitmek  Mesaj [1 sayfadaki 1 sayfası]

1Zamanı bölüm parçalara."anne" diye diye Empty Zamanı bölüm parçalara."anne" diye diye Ptsi Eyl. 29, 2008 9:59 pm

Rüzigar

Rüzigar
Yönetici

Yönetici

Zamanı bölüm parçalara."anne" diye diye R031

zamanı böldüm uzaklarda, parçalara
ne kadarı bendendi, ne kadarı benimdi hatırlamıyorum şimdi.
o bölünmüş zamanlarda işte ben
özledim seni anne, özlemeyeceğimi sandığım zamanları anımsayıp bir de
gözyaşı döktüm avuçlarıma.

özledim seni anne, zaman akıp gidiyor bulutlara takılıp ve
böldüm onu parçalara
kimisinde ben uyudum sabahlara, kimisinde bana kek pişirdiğin günler uyandı.
gecenin erken indiği günlerde sokaklara
sen evdeydin, ben biryerlerde...
zamanı böldüm uzaklarda, parçalara
'anne' diye diye

siraze.net ten alıntıdır...

http://mnelam.benimforum.org

Rüzigar

Rüzigar
Yönetici

Yönetici

Zamanı bölüm parçalara."anne" diye diye Anne3do7dk2uf4

Anne!...

http://mnelam.benimforum.org

Rüzigar

Rüzigar
Yönetici

Yönetici

Zamanı bölüm parçalara."anne" diye diye Anne116f7b6acbh7

Bir hisleniştir senin gözyaşın anam,
Hançer misali ruhumu yaralayan.
Her ne kadar hasretse de yüreğin,
Bir garip hüsran uğruna ağlama anam.

Ağlama Zambak kokulum,
Ağlama gönül okum,
Her inci yaşında yok olurum,
Ağlama sevgisine vurgun olduğum...
Ağlama...

Elam Mnelam
Eylül,2008

http://mnelam.benimforum.org

Rüzigar

Rüzigar
Yönetici

Yönetici

Anneciğim!
Evlatlar vardır başarılarını, zaferlerini yazarlar...
Sana yazacak bir başarım, bir ödülüm yok anne.
Keşke olsaydı da, seni sevindirebilseydim.
Keşke, benim de anneme yazacak, anlatacak başarılarım olsaydı.
Ama yok anne...

Sevdiğin, okşadığın saçlarıma aklar düştü anne.
İlk evvel saçlarım hayat mücadelesinde yenildi.
Düşmanlarım hep benden güçlü oldu anne.
Onların tahta kılıçları benim çelikten kılıcımı paramparça etti.
Onlar beni yenmek için ne senaryolar yazdı, ne iftiralar attılar.
Ben, ‘masumum’ bile diyemedim.
Düşmanlarıma hep yenildim anne.

Ve ne yazık ki, dostlarıma da... Dostlarım da beni hep yendi...
Ben onları dost bilirken onlar beni meydanlarda tuş ettiler.
Arkamda hep bir hançer yarası oldu anne.
Senin anlayacağın, dostlarım beni düşmanlarımdan daha beter etti!
Kahkahayı unuttum, tebessümle dost oldum.
Yüzümde acı bir tebessüm var şimdi.
Bahtıma yenildim anne!

Çocukluk yıllarımın özlemiyle seni aradım anne...
Senden daha şefkatlisini,
daha merhametlisini bulamayacağımı bilerek...
Her şey küçükken güzelmiş anne.
Şimdi büyüdüm ve yenilmeyi öğrendim anne.

Gülü çok sevdim, hele alını, pembesini...
Bahtıma hep beyazı düştü anne...
O çok sevdiğim güllerin, dikenlerine yenildim anne...
Açlığa-tokluğa, hastalığa-sağlığa, dosta-düşmana...
Hepsine ama hepsine yenildim...

Senin anlayacağın hayata yenildim anne...
Yenildim...

[Yazarı Bilinmiyor]

http://mnelam.benimforum.org

Rüzigar

Rüzigar
Yönetici

Yönetici

Zamanı bölüm parçalara."anne" diye diye Annekiannesb1

Amine... Sümeyye'nin çığlığına ortak olan nisâ.

Amine... Fatıma'nın merhameti ile ağlayan nisâ.

Amine... Meryem'in kokusunu üstünde taşıyan nisâ.

Ruhu baharı tatmamış, saçları rüzgârla tanışmamış, dudakları tebessüme acıkmış dilber... Daha çocuk olamadan elliye ulaşmak mıydı, mutlulukla tanışmadan sancılarla yaşamak mıydı, vuslatsız hasretlere gebe kalmak mıydı kader?

Derdik ya; on sekizinde bir tazesin Amine, söylerdik ya; ipek, saçlarını kıskanır Amine, gülerdik ya; gülüşün güle ilhamdır Amine, susardık ya; bakışın şahine kederdir Amine, ağlardık ya; hançer bundan tatlıdır Amine. Sendik ya, seninleydik ya, beklerdik hatta özlerdik ya, kavuşurduk bazen sarılırdık ya, bizdik ayrıyken beraberdik ya... Amine! Evladım derdin ya, Amine! Öper, koklardın ya, Amine! Ben görmeden ağlardın ya...

Titreyen sesin titretiyor yüreği, şefkatin sarmalıyor bedeni, kokun gün oluyor geceye, düşler sen oluyor Amine... Ey gözlerinden katreler dökülen yorgun kadın, bu yaşlı gözler miydi hayallerimde göreceğim, bu yavaş adımlar mıydı can atarak bekleyeceğim, bu hasta beden miydi gitmemesi için her ân dileneceğim, sen miydin genç yaşımda sevginle dilleneceğim, sen miydin kimseler görmeden göz yaşı dökeceğim, söyle Amine!.. sen miydin yaşarken yüreğimi düğümleyeceğim?.. Çocuk kalmak vardı mutsuz kadın, oynamak vardı beraber, ip atlamak hatta evcilik oynamak, oyunda bile olsa 'anne' olman vardı, tutman vardı ellerimi, taştan yemekler pişirmen, oyuncaktan olsa da bir bebeği sevmen, gülmen vardı yalnız kadın, bir kez olsa da içten gülmen, unutmak vardı her şeyi, böyle kalmak, güzel kalmak ve mutlu uyanmak...

An! ne ki?.. Anne?

An! ne ki?.. Amine?

Sen mi, ben mi, biz mi?

Şimdi uyu sevgili, şimdi en güzel anneye, bir güzel evlat vakti...

Unutmadan; 'ben ölmeden ölmek yok!' hani düşlerde anlaştığımız gibi...

[Mahmut Sayar]

http://mnelam.benimforum.org

SideLya

SideLya
Bronz Üye

Bronz Üye

:aro:

http://askimakber.blogcu.com

Sayfa başına dön  Mesaj [1 sayfadaki 1 sayfası]

Similar topics

-

» Sen gel diye ey Sevgili

Bu forumun müsaadesi var:
Bu forumdaki mesajlara cevap veremezsiniz