Ya HakK!
İtikaf, Ramazan’ın son on günü dünyevi her türlü işten sıyrılarak,
sadece Allah’ı hatırlamak, ibadet etmek
ve nefis muhasebesinde bulunmak anlamına geliyor.
İtikafta iken insanın ruhu yaratıcısıyla ve nefsiyle baş başa kalıyor.
Kendi hesabını yapıyor, ‘ben ahiretim için bugüne kadar ne yaptım ve gelecekte neler yapmalıyım’ diye.
Avukat Emin Atalay, okuduğu kitaplardan birinde karşılaşmış itikafla. Üç yıldır da her Ramazan’da itikafa giriyor. İş hayatının hengamesinin verdiği ağırlıktan biraz olsun kurtulmak çoğunlukla da Rabb’ine imanını tazelemek amacıyla oturduğu mahallenin camisine sığınıyor. İtikafa girmenin kendisinde artık alışkanlık yaptığını söylüyor. Çünkü itikaf, hayatına bir soluk alarak yeniden başlama fırsatı veriyor, Allah’a kendini daha yakın hissetmesini sağlıyor. İlk gidişinde imam önce tereddütle karşılamış. Zira daha önce böyle bir istekle kimse karşısına çıkmamış.
Atalay, imamın "zorluklarla" ilgili tüm caydırıcı sözlerine rağmen “Yapamazsam sabaha bitiririm.” diyerek akşam namazından sonra itikafa girmiş. İlk yıl 3 gün, sonra 5 gün, geçen yıl da 7 gün itikafta kalan Atalay, bu sene bu süreyi 10 güne çıkarmayı planlıyor. O artık Ramazan’dan ziyade itikafı iple çekiyor, Ramazan’ı da neredeyse itikafa gireceği için bekliyor. Şimdiden işlerini ona göre ayarlamış. Ramazan’ın son on gününü Rabb’inin evinde onunla baş başa geçirecek. Onun itikafa girmesi yakın çevresinin de itikafla tanışmasına vesile olmuş. Bu sene 15 kişi aynı camide birlikte itikafa niyet edecekler. Atalay, itikafa girince, koşuşturmaca içinde yorgunluğunu anlamayan birisinin, ne zaman ki oturursa yorulduğunun farkına varması gibi hayatın kendini ne kadar sıktığının farkına varmış. Hem iş hayatı hem de sosyal hayatı yoğun birisi Atalay: Avukatlık bürosundaki işleri, mahkemede takip etmesi gereken davalar, üyesi olduğu derneğin faaliyetleri, evi, çocukları...
O yüzden ilk itikafta biraz çekinmiş. Ama bir kere itikafa girince tüm bu yoğunluklara ara verip kendi kendine, yaratıcısıyla baş başa kalınca hayata bir soluk alarak yeniden başlamış gibi olduğunu söylüyor Atalay: “Kendinin farkına varıyor insan, neden yaşadığını, neden bu işleri yaptığını hatırlıyor, kendi iç muhasebesini yapıyor, Allah’a daha yakın oluyor. Her an O’nu düşünüp O’na ibadet ederek ona imanını güçlendiriyor.” Orucu daha iyi anlamak için az yemeye niyet eden Atalay, itikafa girdiği sürede yiyebilmek için sadece süt ve bisküvi almış yanına. Ancak cemaat elinde börekle, baklavayla gelmeyi ihmal etmez! Az yiyerek oruç tutmaya niyetlenen Atalay, cemaatin getirdikleri nedeniyle bunu gerçekleştiremez; ama cemaatin bu ilgisi de ayrıca duygulandırır onu. Hatta o zamana kadar ismini duyduğu; ama bir türlü hiç içme fırsatı bulamadığı bozanın tadına da ilk kez teravih cemaatinden birinin getirmesiyle bakmış.
Kadir Gecesi’nin gündüzünde camiye öğle namazı için gelenlerden birisi dışarıda iki çocuğun onu çağırdığını söylemiş. Abdest alma haricinde hiç dışarıya çıkmayan Atalay, kendisini çağıranların kim olduğunu merak edip dışarı çıkmış. Kapıda çocuklarını görünce bir anda dünyalar onun olur. Büyük bir özlemle babalarına sarılan çocuklar bu arada bir de müjde verirler. Okumayı yeni öğrenmelerine rağmen kısa sürede Kur'an–ı Kerim'i hatmetmişlerdir.
Bu, onun için tarifi mümkün olmayan güzel bir bayram hediyesidir. Kazancım da arttı, aile saadetim de İş, insanı sağlığından, ailesinden, manevi hayatından hatta uykusundan eder. İtikafta olduğu sürede Peygamber Efendimiz’in (sas) ikazlarıyla hayatını daha sağlam bir dengeye oturtmuş. Hatta eskiye göre kazancı da artmış, aile saadeti de. İlk itikafa girdiğinde ne hissetti? İlk itikafa girdiği gün akşam ve teravih namazına gelenler onun camide kalacağını, yani itikafta olduğunu öğrenince şaşırmışlar ve itikafın ne olduğunu sormuşlar. İlk kez duymalarına rağmen üç kişi daha onunla niyet etmiş itikafa. Ertesi gün teravih cemaati onlara ikramlarla gelmiş.
Zaman Gazetesi
sadece Allah’ı hatırlamak, ibadet etmek
ve nefis muhasebesinde bulunmak anlamına geliyor.
İtikafta iken insanın ruhu yaratıcısıyla ve nefsiyle baş başa kalıyor.
Kendi hesabını yapıyor, ‘ben ahiretim için bugüne kadar ne yaptım ve gelecekte neler yapmalıyım’ diye.
Avukat Emin Atalay, okuduğu kitaplardan birinde karşılaşmış itikafla. Üç yıldır da her Ramazan’da itikafa giriyor. İş hayatının hengamesinin verdiği ağırlıktan biraz olsun kurtulmak çoğunlukla da Rabb’ine imanını tazelemek amacıyla oturduğu mahallenin camisine sığınıyor. İtikafa girmenin kendisinde artık alışkanlık yaptığını söylüyor. Çünkü itikaf, hayatına bir soluk alarak yeniden başlama fırsatı veriyor, Allah’a kendini daha yakın hissetmesini sağlıyor. İlk gidişinde imam önce tereddütle karşılamış. Zira daha önce böyle bir istekle kimse karşısına çıkmamış.
Atalay, imamın "zorluklarla" ilgili tüm caydırıcı sözlerine rağmen “Yapamazsam sabaha bitiririm.” diyerek akşam namazından sonra itikafa girmiş. İlk yıl 3 gün, sonra 5 gün, geçen yıl da 7 gün itikafta kalan Atalay, bu sene bu süreyi 10 güne çıkarmayı planlıyor. O artık Ramazan’dan ziyade itikafı iple çekiyor, Ramazan’ı da neredeyse itikafa gireceği için bekliyor. Şimdiden işlerini ona göre ayarlamış. Ramazan’ın son on gününü Rabb’inin evinde onunla baş başa geçirecek. Onun itikafa girmesi yakın çevresinin de itikafla tanışmasına vesile olmuş. Bu sene 15 kişi aynı camide birlikte itikafa niyet edecekler. Atalay, itikafa girince, koşuşturmaca içinde yorgunluğunu anlamayan birisinin, ne zaman ki oturursa yorulduğunun farkına varması gibi hayatın kendini ne kadar sıktığının farkına varmış. Hem iş hayatı hem de sosyal hayatı yoğun birisi Atalay: Avukatlık bürosundaki işleri, mahkemede takip etmesi gereken davalar, üyesi olduğu derneğin faaliyetleri, evi, çocukları...
O yüzden ilk itikafta biraz çekinmiş. Ama bir kere itikafa girince tüm bu yoğunluklara ara verip kendi kendine, yaratıcısıyla baş başa kalınca hayata bir soluk alarak yeniden başlamış gibi olduğunu söylüyor Atalay: “Kendinin farkına varıyor insan, neden yaşadığını, neden bu işleri yaptığını hatırlıyor, kendi iç muhasebesini yapıyor, Allah’a daha yakın oluyor. Her an O’nu düşünüp O’na ibadet ederek ona imanını güçlendiriyor.” Orucu daha iyi anlamak için az yemeye niyet eden Atalay, itikafa girdiği sürede yiyebilmek için sadece süt ve bisküvi almış yanına. Ancak cemaat elinde börekle, baklavayla gelmeyi ihmal etmez! Az yiyerek oruç tutmaya niyetlenen Atalay, cemaatin getirdikleri nedeniyle bunu gerçekleştiremez; ama cemaatin bu ilgisi de ayrıca duygulandırır onu. Hatta o zamana kadar ismini duyduğu; ama bir türlü hiç içme fırsatı bulamadığı bozanın tadına da ilk kez teravih cemaatinden birinin getirmesiyle bakmış.
Kadir Gecesi’nin gündüzünde camiye öğle namazı için gelenlerden birisi dışarıda iki çocuğun onu çağırdığını söylemiş. Abdest alma haricinde hiç dışarıya çıkmayan Atalay, kendisini çağıranların kim olduğunu merak edip dışarı çıkmış. Kapıda çocuklarını görünce bir anda dünyalar onun olur. Büyük bir özlemle babalarına sarılan çocuklar bu arada bir de müjde verirler. Okumayı yeni öğrenmelerine rağmen kısa sürede Kur'an–ı Kerim'i hatmetmişlerdir.
Bu, onun için tarifi mümkün olmayan güzel bir bayram hediyesidir. Kazancım da arttı, aile saadetim de İş, insanı sağlığından, ailesinden, manevi hayatından hatta uykusundan eder. İtikafta olduğu sürede Peygamber Efendimiz’in (sas) ikazlarıyla hayatını daha sağlam bir dengeye oturtmuş. Hatta eskiye göre kazancı da artmış, aile saadeti de. İlk itikafa girdiğinde ne hissetti? İlk itikafa girdiği gün akşam ve teravih namazına gelenler onun camide kalacağını, yani itikafta olduğunu öğrenince şaşırmışlar ve itikafın ne olduğunu sormuşlar. İlk kez duymalarına rağmen üç kişi daha onunla niyet etmiş itikafa. Ertesi gün teravih cemaati onlara ikramlarla gelmiş.
Zaman Gazetesi
