Sen gel diye ey Sevgili
Yaradan Rabbimin adıyla okudum.
Ey Muhammet (s.a.v)seni okudum.
Okudum çoğaldı harflerim ırmaklarım
Yıldızlarım....
Bütün kitaplara senin isminle yazıldım.
Doğdum Muhamede doğdum.
Aşıksam Muhammede aşığım.
Ölürsem Muhammede ölürüm.
Gelirsem Muhammede gelirim.
Yusuf oldum kuyularda hep seni bekledim.
Hüseyin oldum Kerbelada
Kuruyan dudaklarımla sayıkladım ismini.
Gelsinde dudaklarımla taşıyan ellerinden
Ab-ı hayat akıtsın içime diye bekledim.
Bekledim
Kapandı yollarım
Uzattım parmaklarımı Hallaç gibi doğrandı ellerim
Hiç seni söylemedim.
Dağlandı dudaklarım
Yazdım gözyaşlarımla Mekkenin dağlarına:EY SEVGİLİ GEL diye.....
Sevgili ...
Ben Veyselim.
Kenan illerinde hasretini soluyan.
Hırkana bürünürüm karanlıkta kaybolduğumda.
Dört taraftan vururlar bana
Vururlarda söyletemezler sensizliği.
Sümeyye gibi develer ayırır bedenimi
Hamzayım ey Sevgili
Uhuddayım tam önündeyim
Vahşinin mızrağı deler geçer yüreğimi
Gelde okşa ne olur oyulmuş kalbimi
Hind değil hasretin acıtır onu.
Gittin ya yüzlü sevgili
Kırıldım gittiğinden beri. Kırıldıkça yandı canım.
Çarmıha gerilen benim bedenim benim ellerim benim ayaklarım.Harami sofralarda sergilenen benim başım.
Beni bir ağaçta kıstırdılar.
Kör bir testereyle biçildim.
Ağladım kurudu göz pınarlarım
Ağladım hasretine türkü yazdım
Ağladım GEL DİYE EY SEVGİLİ....
SENİ ÇOK SEVİYORUZ YA RASULALLAH ÇOOOK...................
Adem ÖZBAY